Description
آریل دورفمن همیشه روح موسیقی را در آثارش طنین داده است. گویی موسیقی، آنهم در رفیعترین قلههایش، بخشی از جان کلام نوشتن اوست. نویسندهای که چندوجهی بودن حقیقت را در پلیفونیک بودن آواهای درستترین نغمههای تاریخ موسیقی دیده و میبیند؛ از پیوند آنچه میان امر سیاسی و موسیقی در تقابل متجاوز و قربانی با آوای شوبرت در «مرگ و دختر جوان» شکل میگیرد تا همین «آلگرو؛ ترانهی زندگی» که فروشدن در رویا و جادوی ادبیات و موسیقیست که جز با اجتماع دیونگان ممکن نمینماید! داستان ولفگانگ آمادئوس موتزارت که به آرامگاه یوهان سباستین باخ رفته و یقین دارد که چیزی در مرگ بزرگترین موزیسین باروک وجود دارد که خود رازیست ناگشوده مانده.
Reviews
There are no reviews yet.