همهی آدمها،
همه و همه در کنار هم مینشینند.
به روبرو خیره میشوند.
لبخند و گاهی تلخند میزنند.
بعضاً دست هم را هم میفشارند.
اما آن ذهن لعنتی، به هزار جای دیگر پرواز میکند.
با خودش حرف میزند، قرار میگذارد، دعوا میکند، پشیمان میشود و گاهی هم ویار خاطرات میگیرد!